صحن حرم از نسیم پر بود       *    از پرپر یا کریم پر بود        *   خورشید دوباره بوسه می زد           *      بر چهره مهربان گنبد*  

     گنبد پر از آفتاب می شد   *    آهسته غم من آب می شد  * رفتم طرف ضریح او باز     *    تا پر شوم از هوای پرواز

  اطراف ضریح گریه ها بود     *   دلهای شکسته و دعا بود    *   دلها همه زیر بارش   اشک    *       مانند کبوتری رها بود

عطر گل یاس در دل من      *                             عطر صلوات در فضا بود  ...